13 juli 2017, Irene Fortuyn, Socratische gesprek

EEN AVOND IN HET BOS

Irene Fortuyn (kunstenaar) leidt tijdens Een avond in het bos, een Socratische dialoog om de plaats van de dood in cyclische systemen en de betekenis daarvan voor onze perceptie van de dood nader te onderzoeken.

Donderdag 13 juli 2017, 21.00 – 23.00 uur in het Amsterdamse Bos. Voor informatie en/of aanmelding: info@uitvaren.com. Zie ook: www.irenefortuyn.nl en www.ketterenco.nl

Over Socratische Gesprek

Een socratisch gesprek gezamenlijk filosoferen op basis van argumenten. Het is een systematisch overleg om een gemeenschappelijk antwoord te vinden op een fundamentele vraag. Deze vraag staat gedurende het gehele gesprek centraal. De deelnemers werken intensief samen. Anderen overtuigen van een mening is niet aan de orde. De deelnemers stellen vragen, luisteren nauwkeurig en denken gezamenlijk na. Een socratisch gesprek is vooral een zelfonderzoek. De deelnemers zijn gebonden aan enkele eenvoudige maar bepalende regels zoals de herhaling, geen citaten of kennis van buiten inbrengen en geen productiedwang. De weg van het gezamenlijk zoeken naar een antwoord is belangrijker dan het uiteindelijke antwoord op de centrale vraag.

Het gesprek ontleent zijn naam aan Socrates, de leermeester van Plato. Hij probeerde anderen tot inzicht te brengen door hen vragen te stellen, voorbeelden te laten geven en ervaringen met hen te analyseren. Zijn uitgangspunt was dat je een inzicht niet verwerft door het voorgeschoteld te krijgen, maar alleen door zelf te denken.

Over Irene Fortuyn

Sinds ze in de jaren tachtig internationaal bekend werd onder de naam Fortuyn/O’Brien, en veel tentoonstellingen en projecten realiseerde in binnen- en buitenland, is de openbare ruimte altijd belangrijk geweest in het werk van beeldend kunstenaar Irene Fortuyn: als inspiratie, als onderzoeksterrein en als ruimte voor cyclische, sociale en sculpturale interacties en installaties. Zij volgde haar opleiding aan de Tehatex in Nijmegen, en Rijksacademie in Amsterdam en studeerde aan de universiteiten van Amsterdam en Leiden. Sinds 2007 is zij onder het motto Een wereld zonder ketters is een wereld zonder vragen artistiek directeur van Stichting Ketter&Co.

Ketter&Co stelt zich ten doel de maatschappelijke, sociale en stedelijke ruimte te verbeteren. Ketter&Co initieert en realiseert daartoe projecten, stelt vragen en brengt partijen uit verschillende disciplines en van verschillende samenstelling bij elkaar waarmee verbindende oplossingen onderzocht en tot stand gebracht worden.

Eén van de projecten van de stichting is de Collectie Veenhuizen, geïnspireerd en gerealiseerd in het Drentse gevangenisdorp.