16 juli 2017 Shadow World Rosa Verhoeve&Sandra van Elewout

SHADOW WORLD

Rosa Verhoeve (fotograaf) en Sandra van Elewout (beeldend kunstenaar) nemen hun gasten mee op een zoektocht naar de potentie van het schemergebied in onszelf, het punt waar licht en donker elkaar raken.

Donderdag 16 juli 2017, 21.00 – 23.00 uur in het Amsterdamse Bos

Maximaal aantal deelnemers: 20

Voor informatie en/of aanmelding: info@uitvaren.com, http://sandravanelewout.kunstinzicht.nl   http://www.rosaverhoeve.com

Jesse Boon schreef haar impressie over Shadow World op haar blog van Onder Woorden, zie https://onderwoorden.nu/2017/07/18/labyrinth/

Rosa heeft onderstaande lijst met fotografen en weblinks gemaakt:

Noboyushi Araki - Sentimental Journey (vrouw in boot)
Link naar introductie over zijn werk: http://www.dazeddigital.com/photography/article/31219/1/your-ultimate-guide-to-nobuyoshi-araki

Masahisa Fukase - The Solitude of Ravens - of zoals het in de nieuwe uitgave van MACK heet: Ravens
Link naar artikel Guardian: https://www.theguardian.com/artanddesign/2015/jul/13/masahisa-fukase-photographed-nothing-but-his-wife

Lauren E. Simonutti - 8 Rooms, 7 Mirrors, 6 Clocks, 2 Minds and 199 Panes of Glass
Link naar haar galleriste: http://www.edelmangallery.com/artists/artists/o-z/lauren-e.-simonutti.html
Link naar video, waarin Lauren over haar eigen werk praat: http://www.edelmangallery.com/artists/artists/o-z/lauren-e.-simonutti.html

Eugene Richards & Dorothea Lynch - Exploding into life.
Link naar website: https://eugenerichards.com
Video die ik heb laten zien: https://eugenerichards.com/multimedia/2015/5/5/exploding-into-life

Sally Mann - Deep South en Body Farm series.
Website Sally Mann: http://sallymann.com

Southern Landscapes

Body Farm


aanrader: http://sallymann.com/selected-works/proud-flesh

Nancy Borowick: The Family Imprint
Link naar website: http://www.nancyborowick.com/cancer-family/the-family-imprint/

Andrei Tarkovsky – Ivan’s Childhood, 1962 – Last scene:
https://www.youtube.com/watch?v=Rh5M3ILZCW0

Rosa Verhoeve 

Doodgaan doen we allemaal. Voor de meesten van ons is de eigen dood iets wat hoort bij de verre toekomst. Voor sommigen is de dood dichterbij. Ik ben één van hen: ik weet dat ik niet heel oud zal worden. Ik leef sinds september 2016 met de diagnose darmkanker en weet simpelweg niet hoe lang ik nog heb.

Deze wetenschap maakt dat ik veel meer in het nu leef, want “straks” en “later” zijn onzekere factoren voor mij geworden. Ik omarm alles wat het leven mij brengt, zowel het heel donkere als het heel lichte. En de kanker zie ik niet als mijn vijand, maar als mijn grootste leermeester.

Ondanks dat we allemaal weten dat licht én donker bij het leven horen, kost het vaak moeite om die donkere kant te accepteren. Haast automatisch verzetten we ons tegen alles wat we als onaangenaam ervaren. En als het onaangename onze eigen donkere kant betreft, onze schaduw, dan willen we die liever helemaal niet zien. Laat staan dat wij willen stilstaan bij onze eigen vergankelijkheid.

Als één van de gasten van Karel Winterink’s programma DOOD, wil ik deze schaduwwereld meer zichtbaar maken. Vandaar dat ik deze avond, samen met kunstenaar Sandra van Elewout, Shadow World heb genoemd.

Op deze avond wil ik graag werk van toonaangevende fotografen laten zien, met als onderwerp de schaduw van ziekte, verlies en dood.

Daarnaast zal ik een korte indtroductie geven over de website van mijn nieuwe project 1001 Days (2017-). Het project bestaat uit zowel tekst, als foto’s en ultrakorte video’s (gemaakt met een iPhone), waarmee ik mijn leven in de nabijheid van de dood wil verbeelden.

Net zoals in de beroemde vertellingen van Duizend-en-één-nacht, waarin de gevangengenomen Scheherazade elke nacht haar leven verlengt door een verhaal aan de koning te vertellen zonder de afloop ervan prijs te geven, hoop ik in woord en beeld extra tijd voor mezelf te scheppen.

Sandra van Elewout
The labyrinth awaits our discovery, for it will guide us through the troubles of our lives to the grand mysterious patterns that shape the web of creation. It will lead us towards the Source and eventually guides us home.
Lauren Artress - Walking a Sacred Path)

Het labyrint is een oeroud symbool voor onze weg naar binnen, naar de kern. Het is één doorlopend slingerend pad, dat de loper langs een aantal wendingen naar het centrum brengt en weer terug naar buiten. Veel mensen verwarren een labyrint met een doolhof. In een doolhof moet je keuzes maken tussen verschillende paden en zoék je je weg, in een labyrint vínd je je weg.

Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende labyrinten zijn zo'n 6000 jaar oud en stammen uit het Neolithisch tijdperk, op eilanden in de Middellandse en Aegeïsche Zee. Sinds 300 jaar na Christus komen ze ook in onze Christelijke traditie voor; het bekendste labyrint ligt in de kathedraal van Chartres in Frankrijk.

Begrippen als initiatie, dood, onderwereld en wedergeboorte zijn onlosmakelijk verbonden met het labyrint. Op bijvoorbeeld moeilijke momenten in een leven kun je het labyrint lopen met een vraag, een droom, een mantra of een gebed. De slingerende bochten zijn dan net levenspaden.

Het lopen van een labyrint is niet alleen een individueel proces. Je komt ook andere mensen tegen. Het delen van het smalle pad stemt tot nadenken over hoe je in je leven met ontmoetingen en verbindingen omgaat.

Samen met de bezoekers van DOOD onderzoeken wij, Sandra van Elewout en Rosa Verhoeve, onze omgang met de schaduwkant van het leven, tijdens de overgang van licht naar donker in het Amsterdamse Bos. De avond wordt afgesloten door het lopen van een labyrint en daarna, het delen van elkaars ervaringen.

CV Rosa Verhoeve
Rosa Verhoeve woont en werkt in Amsterdam. Zij is afgestudeerd in Beeldhouwkunst/Autonome Werken aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam. Na haar afstuderen woonde ze zeven jaar in een kleine boerengemeenschap in Frankrijk. Daar ontdekte Rosa de beeldende kracht van de camera en werd ze de visuele verhalenverteller van de dorpelingen.

Sindsdien heeft Rosa gefotografeerd in Europa, Afrika (Ethiopië, Kenia, Soedan) en Indonesië. In 2006 heeft zij één van de prestigieuze Zilveren Camera’s gewonnen voor haar fotoserie Salto Vitale, over jeugdcircussen in Ethiopië.

Momenteel werkt Rosa aan de afronding van een langlopend, persoonlijk fotoproject, getiteld Kopi Susu (“koffie met melk”). Met dit in Indonesië en Nederland gefotografeerde project, wil zij haar gemengde afkomst (Indo) verbeelden. Dit project zal resulteren in een fotoboek en een solotentoonstelling (oktober 2017).

CV Sandra van Elewout
Sandra van Elewout woont en werkt in Amsterdam. Ze is afgestudeerd als grafisch ontwerper aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht.

Ze heeft ruim 20 jaar als zelfstandig ontwerper voor verschillende instellingen en organisaties gewerkt. Daarnaast is ze altijd haar grote liefde voor 'het vrije scheppen' blijven voeden en sinds enkele jaren maakt ze dan ook voornamelijk vrij werk.

Sandra heeft veel gereisd, zowel in Europa als daarbuiten (oa Peru, Ethiopië, China en Bali). De laatste 10 jaar reisde zij met name naar oude spirituele krachtplekken, binnen en buiten Europa. Deze reizen en ervaringen zijn de belangrijkste inspiratiebronnen voor haar werk.